başarılı bir otobiyografik romandı fakat bazı yerlerde -özellikle rusya’nın iç siyasetinin anlatıldığı- okurken sıkıldığım ve atladığım oldu. otobiyografik bir roman olduğundan içerisindeki her bir bilgi hakikat içerdiği için sözkonusu dönemde yaşanılanlar bizzat bireyin bakış açısı tarafından yazılmış olup akıcı bir dille birleştirilmiştir.
Herkes Şevket Süreyya denince övgülere boğuyor -haklılar- ancak kitabın çoğunluğunda Çin-Rusya-Avrupa diplomasisi ve iç düzeyinden bahsedip okuru anlatıma boğuyor, bundan kimse bahsetmemiş sadece sen bahsetmişsin teşekkürler.