“Önce pespaye oldu düşüncelerim, sonra göz kör , kulak sağır… Bu zehirli ok da ne düşüncelerime yapışan, bir alev bir kor bir esaret mi yoksa süregelen yalnızlığım mı beni bu denli kavuran?”
Sakladığım ruhumun ormanları sen misin yüce gelen de deviren ! Huzur bulduğum bu memleketin toprakları! Yüz çevirme benden , yok etmeyeceğim sizi canı yürekten!