Bahar geliyor
balkon soğukları da geçti,
hafif esiyor artık.
Havada herşey yoluna girecek kokusu var.
Evet.biraz sabretsek herşey yoluna girecek gibi.
bu hissi seviyorum...
"Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanmadığım için, sana âşık olmadığımı zannediyormuşum...
Bunu şimdi anlıyorum.
Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar..."
Ben böyleyim işte. Bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret falan değil. İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile. Sadece bir yalnızlık ihtiyacı.
İnsanları sevmeme ve onlara tekrar yaklaşmama da imkân yoktu; çünkü en inandığım, en güvendiğim insanda aldanmıştım. Başkalarına emniyet edebilir miydim?