Alara Taşkesen
@Alaracle
Bu metin Azerice dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
Adamİstanbul
9 Haziran
60 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Şimdi aramız iyi sayılır ama biliyorum, bir açığımı yakalasalar acımazlar. Hiç güvenilir tipler değillerdir anlayacağınız. Sorun değil, en azından insan doğasını gerçekçi biçimde yansıtıyorlar.
Sayfa 19Kitabı okudu
Kendilerini hep dışarıda bıraktıklarıyla tanımlayan insanlar böyledir. Bir tür uyuşturucu, alttan alta hep var olan sessizliği işitmelerini önleyen bir tür gürültüdür kahkaha onlar için. Gülmek hayatla yüzleşmekten korur onları.
Sayfa 16Kitabı okudu
Korkaklığın insanı bu kadar yaratıcı kılması büyüleyici!
Sayfa 10Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Beş yaş insanın en olgun çağıdır; sonra çürüme başlar.
Sayfa 5Kitabı okudu
“Büyükbabam dünyayı değiştirmek için önce onu görmen gerektiğine inanırdı.”
Sayfa 183Kitabı okudu
Hiçbir şey mutlak değildir, ölüm ve vergiler dışında.
Sayfa 90Kitabı okudu
Güç yozlaştırır. Mutlak güç muhakkak yozlaşır.
Sayfa 90Kitabı okudu
Hayatın, karanlığın en derinlerinde kendine bir yer açmasına hayret ediyordum. Etrafını kuşatan karanlık, ellerini çanak yapıp avuçlarında tutarken, kalbimin atmaya devam etmesine.
Sayfa 111Kitabı okudu
Ölüm böyle bir şey işte, bir okşayış kadar sessiz, bir doğum kadar içten.
Sayfa 109Kitabı okudu
İnsanlar içimizde ne de çok yer işgal ediyor… Kendi kendimize kalmak isterken bile, zorla içimize girip yerleşiyorlar.
Sayfa 64Kitabı okudu
Gökdelen kadar yüksek bir çığlıktı, sudan duvar gibi, ilkbahar ırmağı gibi, yerden kopup havalanan uçak gibi bir çığlık. Öyle bir çığlıktı ki her bir hücrem titredi. Çığlığım fırtına gibiydi. Sağanak gibi. Çığlığım mızrak gibiydi. Bir çıkış yolu gibi.
Sayfa 61Kitabı okudu
Güçlü olmalıydım. Öylesine güçlü ki, ben değil benden kaçınanlar yalnız kalacaktı. İçimdeki yalnızlık, onların içindeki yalnızlık olmalıydı.
Sayfa 42Kitabı okudu