Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.
Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burda mi” diye kokuyu
"Bu adamın yardıma ihtiyacı var"...
Ama gururu bunu kabul etmesine engel oluyor. Onun bu gururu, aslında hastalığının da bir parçası, tıpkı vücuttaki hasarlı bir organ gibi...
Neden daha uzun yaşamak istiyorsun? Yok etmeye ve yok olmaya devam etmek için mi?.. Armağanlarımın en az iğrenç ve acılı olanlarını tekrar tekrar yaşadın: Sabahın parlaklığını, şafağın nazik hüznünü, gecenin sessizliğini, toprağın yüzünü ve son olarak da insanlığa verdiğim en büyük armağan olan uykuyu...