Beklenen gemi yaklaştı mı pîrim?
Iskelenin sessizliğinde, meltemin iyotlu kokusu ve sükunet ile bir damla gözyaşı,
Bekliyorum...
Ne büyük özlemler duyar insan?
Ne büyük suskunluklar biriktirir içinde?
Ne kadar çok muhabbet biriktirir?
Menfaatine aşk denilmiş bir çağda,
Bir demlik çay koysam, gelir mi pîrim demlenene kadar?
Hava karardı, sensizlik ağırlaştı.
Sensizlik... zorlaştı... Iyiden iyiye
Kimsenin yokluğunu çekmezken
Hiç tanımadığın birinin yalnızlığını çekmek..
Beklemek... yorucu..
Liman soğuk,
Senin olduğun yanım ise buruk..
O gemi çok mu uzak pîrim?
Üzüntü yok
Ümitsizlik yok
Kararsızlık yok
Nefret yok
Kin yok
Kibir yok
Yeis yok
Ucub yok
Yokluğun içinden gelmiş insanoğlu
Güzellikler var etmek için varsın!