Filmler en güzel yerde biter.
"Mutluyum"dediğinde hüzün kendini hatırlatır. Çocukluk kisadir gençlik azdır bebeklik sanki yaşanmamış gibi hatirlanmaz bile.
Vefa azdır, sadakat sınırlıdır, verilen sözlerin ömrü kısadır.
Çok seversin mesela çabuk gider.
Çok uzaklara gitmek istersin yollar kısalır.
Güzel olan herşey yarım değil midir sizce?