Çizgi filmlerde gördüğünüz dünyalardan biri. Herkes tek boyutlu, sınırları kara çizgilerle belirlenmiş, saçma sapan bir öykünün içinde sürüklenip gidiyor. Belki çok komik gelebilir... kişiler gerçek olmasa!
Sessizlik gibiyim. Herkes bana bağırıyor cam duvarın ardından; elleriyle kulaklarını tıkamış. Ağızları sözcükler fışkırtır gibi oynuyor, ama ses çıkmıyor iki dudağın arasından. Sesim, tüm diğer sesleri emiyor.