Ve şimdi demli bir bardak çayın yanında bir parça helva yerken ve gökyüzünü seyrederken nazlı bulutlarıyla ve annemin şifalı elleri dokunurken şakaklarıma ve babamın dilinden dökülürken tahiyyatlar ve şu mahallede gezinirken berduşlar ve ben anlamaya çalışırken sınırsız olan evren parçasını sınırlı irademle ve o an gözlerin gelirse aklıma; yüreğime bir sükût düşer. Her şey biter...
Kübra Aksu