Yeni yeni anlıyorum yorulduğumu..
Öyle eskisi kadar hevesli değilim bir çok şeye,
Bazen şöyle bir dönüp bakıyorum da kendime
Başına kadar çekip yorganı, konuşmadan günlerce uyumak isteyen bir ben var şimdilerde..
Koşturmalar, yıkılmalar, tekrar kalkıp '' hadi bir dahalar ''!
Maskelerde ağır gelmeye başladı zaten,
Hele şu güçlü görünme olayı yok mu
Ağır geliyor taşıyamıyorum..
Hem artık güçlü biri olmak da istemiyorum.
Zaten hiç bir zaman o 'güçlü kız' ben değildim..
Öyle gördüler, gördükçe daha çok kamçıladılar.
Her darbelerinde, beni güçlendirdiler..
Ama ne bildiler ne doydular ne yıldılar ne de bıktılar.
<efşan>
Daha sonra yalnizligin büyük bir hazine olduğunu keşfediyorsun. Gereksiz olan her şeyi bir kenara atıp yola kendinle devam ediyorsun. En güzeli de budur.
Üsküdar Sahaf Festivalinde beni bekliyormuş meğer..
Yaşanılanlara uzaktan bakıyormuşum gibi bir hisse kapılarak devam ettim sayfalara..
O Hasan yokmu..beni darma duman etti..
elimden gelse..uzanabilsem tutup çekmek isterdim.yeter artık diye bağırmak..sıkıca sarılmak isterdim..o kadar canım yandı..o kadar sarstı..
..bazen küçük tebessüm bıraktı yüzümde..bazense acımasızlık karşısında kayıtsız kalmayı mecbur bırakılanlar için koca bir taş oturdu böğrüme..nefesim kesildi kitabı elimden bıraktım..sonraysa mecbur devam ettim..
sayfalar tükendikçe her insanın bir sırrı olduğunu not ettim kendime.. görülenden daha fazlası olduğu ya da eksik..
gerçekten okuyun ve okutturun..derin izler bırakacağına fazlasıyla eminim.. kitaplığımın enlerine hoşgeldin #UçurtmaAvcısı
Kalbinin titredigini , nefesinin kesildiğini hissediyorsun okurken . Ve bir kitabın bu hisleri yasatmasi mükemmel bir şey... Harika yorumlamissiniz tebrik ederim.:))