Bazen sanki hayata karşı mağlup olmuş gibi hissediyorum.Mağlup olduğum konu toplumsal baskılar mı yoksa bu baskıya bir gün boyun eğmek zorunda kalacağımız düşüncesi mi buna tam olarak karar veremiyorum.Ama eğer bir gün içimdeki o dikbaşlı insanı kaybedersem gerçekten hayata yenilmiş olacağım her geçen gün bu düşüncemin gerçekleşeceğine olan ihtimalin artması beni çok korkutuyor.Sanırım başıma gelmesinden korktuğum bu duygu kayıtsızlık duygusu,herhangi bir durumu değiştirebileceğine olan inancın kaybedilmesi,”Kayıtsızlık insanın ölümüdür.” diye bir yazı okumuştum aramızda gömülmemiş ölülerin bulunduğu gerçeğiyle yaşamımıza devam ediyoruz.Evet bir gün uyandığımda insanlığın problemlerine teğet geçen bir hayata sahip olacağım düşüncesi iliklerime kadar beni rahatsız ediyor ben yaşayan bir ölü olmak istemiyorum ben yaşadım diyebilmek istiyorum.
“Tesadüf seni karşıma çıkarmasaydı,gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim.Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.”
Okur Takip Önerileri
"Hata yapmak
fırsatını Adem’e veren sendin
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana
gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda”
İsmet Özel