Kökünü hatıralarda bulamayan hiçbir şey gerçekliğin olgunluğuna erişemez; insanoğlu daha en baştan benliğine katılmamış ve üstüne gençliğindeki yüzlerin gölgelerinin düşmediği hiçbir şeyi sonradan kavrayamaz. Çünkü ruh hep kendi başlangıcında kalır, hep ilk uyanışlarındaki ihtişamı yaşar; son bile ruhun gözünde başlangıcın saygınlığına sahiptir.