Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Kitapokuyorum

Sahip olduğu kavrama melekleri sayesinde bu sonuçlara bakan bir hayvan hareketlerini bu sonuçlara uygun yapar ve tereddütsüz hep aynı şekilde davranır.
Reklam
Acılarını bir günlükte toplasaydı, bir kelime yazardı: Kendim.
Philip rothKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Cehennem acı çektiğimiz yer değildir, acı çektiğimizi kimsenin duymadığı yerdir
Hallac-ı MansurKitabı okudu
Kendine hâkim dediğimiz insan tüm tercihlerini doğru yapan kişi midir yoksa doğru tercih yaptığı Zaman kendini değiştirmeyen kişi mi?
Sayfa 161 - Say
Reklam
...o çılgın,her fırtına ister. Sanki fırtınada huzur bulacak...
Sayfa 130 - Lermontov...Kitabı okudu
Okur kitap arar ama ben kitabın da okuru bulduğunu ben çok gördüm. Ne kitapsız Ne kedisiz~
?
Ama gerçek serüvenler de evde oturan insanlara gelmez diye düşünüyordum : uzaklarda aramalı onları... ~Dublinliler...
?
Eğer kişi günahtan kurtulduğunu sanarak mutlu oluyorsa,demek ki mutlu olması için gerçekten günahkar olması değil.yanlızca kendisine günahkâr hissetmesi gerekir...
Reklam
Kadının özgür olmayan ülkenin erkeği de özgür değildir."
-Ah, neler hissediyorum da tahlil edemiyorum.Bir şey yazmak.o duyguların içinden bir şey çıkarmak istiyorum ama bir kere ne istediğimi tayin edebilsem.. şurada bir şey var,bir şey duyuyorum ama rüyalarda tutulamayan şekiller gibi parmaklarımın arasında kaçıyor.Bilir misin, nasıl bir şey?
Sayfa 53 - Ahmet CemilKitabı okudu
Bazı acıları ölüm bile unutturmuyor, bazı davranışlar ölümden sonra bile bağışlanmıyor.
"İnsanlar oynamamalı.bir yerleri var,bir ince yerleri; işte oraya değmemeli."
ince memed
Kelebeklerler dostluk kurmak istediğime göre iki bir tırtılın kahrını çekeceğim elbet ~
küçük prensKitabı okudu
Şiirin nasıl bir yol takip ettiğini anlamıyorsunuz.fuzuli'nin saf ve samimi şiirlerine tercüman olan o temiz lisanın üzerine sanat gibi, zihniyet gibi iki belayı taslit etmişler.
Sayfa 20 - Ahmet CemilKitabı okudu
Reklam
"Sen küçülmezsin, kitapları sevdiğin sürece..."
Bütün dünyayı kucaklamak istedim; kollarım yetişmedi Özdemir Asaf