Fatih Meriç
@Benibilmemm
Benim benden geçmem gerek.Beni bana sormam gerek.Ben değilde biz deyince kazanacağımı anlamam gerek...
#73980014
#177014849
Fatih Meriç
Ankara
28 Eylül 1997
3 okur puanı
Mart 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Gözler artık son nefese daldığında ,
Gözünden son damla yaş aktığında ,
Aklın yerinden çıkınca,
Gönlün sökülüp yerinden alınınca,
Anlayacaksın bu yolda ,
Hak nedir Hakikat nedir ?
Ah, pişmanlığını duymayacaksın artık.
Bir kapı arkasına saklanamayacaksın.
Ne de uzundu değil mi yazılanlar?
O vakit istesende okuyamacaksın...
Fatih Meriç tekrar paylaştı.
Gül kokunu koklamak nâsip oldu da
Yüzüne hasret gidiyorum.
Adını çokça duydum da,
Gönlümde bir yere koyamıyorum.
Sevmeyi sevilmeyi öğrendim de,
Bir senin kıymetini bilmiyorum.
Olmuyor yapamıyorum.
Hasret midir bu ceza mı ?
Söyle ne olur anlamıyorum.
Gidiyorum ölmeden önce ölüme,
Çık gayrı önüme artık nefes alamıyorum.
Hayaller içinde bile artık seni arıyorum.
Adı Sen olan herkeste senin bir benzerliğini sanıyorum.
Kimseler bilmese de hep Sana sesleniyorum.
Fâni ile başlasa da sözüm,
Gör ne olur gör hep sende bitiyorum.
Vazgeçtim artık susucam diyorum,
Gönlüme sızın düşüyor, bi çare oluyorum.
Nolur şikayet sayma benden geleni,
Bilirim Sen de gözlersin beni,
Ama bülbül değilim, bağına gelemiyorum.
Tut elimden bir elbise ver bana,
Bir köşeden de olsa Seni izlemek istiyorum.
Bilmiyorum inan hiç birşey bilmiyorum.
Artık kimse bende beni görmesin,
Şu canım da bir Sen, bir Sen kal istiyorum...
Fatih Meriç tekrar paylaştı.
Etme bu ateş benim ciğerimi yakar,
Ne eylerse eyleyim, ateş benden kaçar.
Neden gönlümü değilde canımı yakar,
Neden sızlıyorum ki böyle,
Göz yaşlarım hep içeri akar...
Ateşi kovalayan da bir gün ateşe düşer.
Gün gelir candan öte gönlün de yanar.
Yüreğe dolunca yaşlar elbet dışarı taşar.
Düş sen evvela bu ateşin peşine,
Elbet divane gönül vuslatı yaşar...
Okur Takip Önerileri
"Anlaşılmak nimet, anlayacak insanlar karşılaşmak büyük kısmet..."
_ Sadi Şirazi
Bir kitap okudum, sırrı bir kaç ayette gizliydi.
Okuyanın değil yaşayanın hayat bulduğu,
Her zerresine kadar ibadete durduğu,
Acizliğiyle gurur duyduğu,
Gönlün sırrına vakıf olup, Aşk'a meftunluğu.
Değil miydi ki sadece Bir vardı,
Kalanı hep O'ndan alemler içine aktı.
Öyle bir var vardı ki, kalanın yok olduğu,
Sırların için de hiç olduğu,
Öyle işte, Vardan gelip Hiçliğe koyulduğu...