Tristi fummo
nell’ aer dolce che dal sol s’allegra
Sayfa 103 - (İt.) “Güneşin neşe saçtığı güzel havada hüzünlüydük.”Kitabı okudu
O Seigneur, donnez-moi la force et le courage
De contempler mon corps et mon coeur sans dègoût.
Sayfa 117 - (Fr.) “Tanrım, bedenimi ve yüreğimi iğrenmeden / Seyretme gücünü ve cesaretini ver bana.”Kitabı okudu
O sırada Holloway’den sana yazdığım mektuplar, sevgiyi kişiliğimin temel taşı olarak korumak için gösterdiğim çabalardı. İsteseydim, acı sitemlerle seni paramparça edebilirdim. Beddualarla ufalayabilirdim.
Yüzüne ayna tutabilir, öyle bir görüntünü gösterirdim ki, senin dehşet ifadelerini taklit ettiğini fark edinceye kadar tanıyamaz, o zaman da görüntünün kime ait olduğunu anlayıp hem ondan hem de kendinden sonsuza dek nefret ederdin…Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Körlük öyle bir noktaya gelebilir ki, sonunda gülünçleşir; hayal gücünden yoksun bir yaradılış ise eğer harekete geçirilmezse taşlaşarak mutlak bir duyarsızlığa düşer.
Sayfa 87 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
İnsanın kendi deneyimlerini reddetmesi, kendi gelişimini durdurması demektir.
Sayfa 100 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
İnsanda en ender rastlanan şey, kendine ait bir davranıştır,’ der Emerson. Büyük ölçüde doğrudur da. İnsanların çoğu, başka insanlardır aslında. Düşünceleri bir başkasının fikirleri, hayatları bir taklit, tutkuları birer alıntıdır.
Sayfa 116 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
Kimse sorumluluklarını bir başkasına aktaramaz. Sonunda sorumluluk mutlaka gerçek sahibine geri döner.
Sayfa 146 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
Bir duygunun bedelini ödemek zorunda kaldığın an, duygunun niteliğini öğrenecek ve bir adım atmış olacaksın. Unutma ki, duygularına kendini kaptıranlar, aslında mutlaka alaycı kişilerdir. Hatta kendini duygularına kaptırmak, alaycılığın zaman zaman dönüştüğü bir biçimden başka bir şey değildir.
Sayfa 150 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
En ince, en fedakarca duyguların bile bir bedeli vardır. Ne tuhaftır ki, onları ince kılan da budur.
Sayfa 150 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
(…) servetin sakatladığı o güzelim ruhu..
Sayfa 117 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
Güzel bedene ‘haz’, güzel ruha ‘ıstırap’ gerekir.
Sayfa 108 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
Din adamları ve deyişleri akılsızca kullanan insanlar, zaman zaman acı çekmekten bir bilinmez olarak söz eder. Oysa aslında bir keşiftir. İnsan daha önce hiç fark etmediği şeyleri fark eder.
Sayfa 105 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
Sonra nasıl mulu olunacağını öğrenmeliyim. Bir zamanlar mutlu olmayı sezgiyle bilirdim, bildiğimi sanırdım. Bir zamanlar yüreğimde hep bahar vardı. Yaradılışım sevince yatkındı.
Sayfa 103 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
Ben diyorum ki, ben çektiğim acıyı anlıyorsam ‘toplum’ da bana verdiği cezayı anlamalı, karşılıklı nefret ve şiddet ortadan kalkmalı.
Sayfa 59 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu
(…) katı kurallarıyla belirlendiği bir yaşamın insanı felce uğratan durağanlığı; her korkunç günü en küçük ayrıntısına kadar bir öncekinin eşi kılan bu durağanlık niteliği, yaşama nedeni sürekli değişim olan dış güçlere kendini iletir sanki.
Sayfa 81 - Can Yayınları, Roza HakmenKitabı okudu