Bu kitabı okuduğum zaman 2024 yılı nisan ayı. Türkiyenin hemen aşağısında israil filistin savaşı var ve iran da israile füze attı. Bu sebeple sanırım savaşın bize sıçraması korkusuyla okudum. Bilemiyorum belki de bu yüzden beni bu kadar etkiledi ama gerçekten derinden etkilendiğim bir kitap oldu ve aynı zamanda da Kristen Hannah’nın okuduğum ilk kitabı. Öncelikle ilk defa bir kitapta fransaya üzüldüğümü söylemek isterim ve gerçekten savaş nerede ve kiminle olursa olsun acısını çeken her zaman masum insanlar oluyor. Benim bu kitapla ilgili unutmak istemediğim kısım isabelle’i ne kadar kahraman olursa olsun bencil olarak gördüğüm ve asıl üzüldüğüm kisinin viann olması. Şaşırdığım kısım ise Beck’in ölümüne Rachelin kızının ölümünden daha çok şaşırmış olmam. Viann a kızdığım tek nokta çok aşık olduğu eşi geldiğinde ona soğuk davranması ve eşini unutması oldu ve onun yerinde olsam bebeği aldırırdım umarım hiçbir zaman viann ı anlamam. Dilerim ki savaş tüm dünyadan uzak olsun.
