Böylece bu uçurumların ve tepelerin tam ortasına düşmüş, yaşamaktan çok yönü belli olmayan günlere ve kuru anılara kendilerini bırakmışlardı, acılarının toprağında kök salmayı kabul etmeden gücünü toplayamayacak başıboş gölgeler gibi sürüklenip gidiyorlardı.