Sevgi, Fromm'a göre varolma sorununun olgun insana yaraşır çözüm yoludur. Burada olgun sevginin kişinin bütünlüğünü ve bireyselliğini kabul ederek birleşme sağlayan etken güçtür. Sevgide iki varlığın bir olması aynı zamanda iki ayrı varlık olarak kalabilmeleri ikilemi gerçekleşir.