Gerçek şan ve şerefi katar;
Bir vakar, çeviklik verir;
Sade kendine dönük insan gözünü, kalbini ötelere taşır;
Kendi nefsinden geçip, Allah'ın rızasını her adımda gözetmeye götürür;
Hatada ısrar etmemeye yüceltir:
"Bir Abdullah çıktı. Adı Âdem... Hata etti, hatada ısrar etmedi. Öyle bir tevbe etti ki Ebû'l-Beşer oldu."
Eserde
