Mehlika
@Blackcamomille
Balığın bir tek denizi vardı, denizin ise bir sürü balığı…
Sakarya
01 Kasım
39 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yalnızdım. Koca dünyada yapayalnızdım. Kendimle bile bir başımaydım. Saç diplerime varana dek beni titreten şu ürperti esnasında, bu uçsuz bucaksız yalnızlığın sonsuzluğunu ve soğukluğunu hissediyordum.
Sayfa 197Kitabı okudu
Bir kimse, intiharını düşününce; neden kendine değil de başkalarına ölü olduğunu hayal eder?
Sayfa 167Kitabı okudu
Ben kaybettim Bibi, kendi gerçekliğimi ve diğer insanların gözlerindeki şeylerin gerçekliğini sonsuza dek kaybettim! Kendime dokunduğum an, yokluğuma değiyorum.
Sayfa 166Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Buraya neden saklanmaya geldiğimi bilmek ister misin? Ah Bibi, çünkü insanlar bana bakıyorlar. İnsanların böyle bir kusuru var ve buna engel olmak mümkün değil.
Sayfa 165Kitabı okudu
Ve bir zamanlar içinde yaşadığım dünya, şimdi bana, gökteki en uzak yıldızdan daha uzak görünüyor.
Sayfa 114Kitabı okudu
Hem zaten yaşam bir sonuca varmaz. Varamaz. Yarın bir sonuca varacak olsa her şey sona erer.
Sayfa 101Kitabı okudu
Çünkü aslında her gerçek bir yanılgıdan ibarettir.
Sayfa 100Kitabı okudu
tek bir gerçeklik asla olamaz.
Bugünkü gerçekliğin yegâne gerçeklik olduğu yanılsaması bir yandan bize dayanak sağlasa da, diğer yandan bizi dipsiz bir boşluğun içine sürükler, çünkü bugünün gerçekliği, yarın yanılsama damgası yemeye mahkûmdur.
Sayfa 101Kitabı okudu
Var olmak istiyor musunuz?
Var olan bu.
Soyutluğun içinde var olunmaz.
Sayfa 97Kitabı okudu
Eylemler de biçimler gibidir.
Tamamlandıktan sonra bir eylem, 'şu' olmuştur; artık değişmez. Birisi bir eylemde bulunduğunda, daha sonra o eylemin içindeki kendini kendisiymiş gibi hissedemese ya da o eylemin içindeki kendini kendiyle bağdaştıramasa bile, yaptığı şey aynen kalır: onun için bir hapishaneye dönüşür.
Sayfa 97Kitabı okudu
Adeta bitmemeye yemin etmiş ya da benim ilgisizliğimden bitmeyen bu kitaba devam ediyorum..
Hayatı bazen ciddiye almamak gerekir. Kavgaları, nefrerleri..
Dünya kocaman, zaman kısa, sevgi küçük, nefretler büyük.. Yaralar derin, yaralar ağır
Her yara iyileşmez, zaman hep iyi gelmez.
Bazı kırıkları japon yapıştırıcısı bile tutmaz.
Bazı hatalar vardır ki yıllar geçse de ilk günkü gibi acıtır.
Dünya kocaman, zaman kısa kalpler kırık, ruhsuz boş bedenler, yalnız sevmeyi bilmeyen insanlar.
Mehlika tekrar paylaştı.
Yaşama arzum, hayata inancım vardı!.. Fakat bu düşüncenin ardından bir kahkaha attığımı da hatırlıyorum.
"Çok zor oluyor insanın her şeyi içine atması ve içinde debelenmesi."
