...Ammâ bugünün insanı için bir milli dava ve Müslüman Türk milletinin çektiği acıların sancısını duymak, sonra da bunu evlatlarına aktarmak diye bir mesele yok. Olmadığı için de bugünün genci de çocuğu da hem geçmişinden hem geleceğinden habersiz bir talihsizliğin çilesi içinde bulunmaktan kurtulamamaktadır.
Bir çalışma inkılabı yapıp boş vakitlerimizi değerlendirmek ve çalışmayı bir vatan borcu haline getirmek için bilmem daha ne bekliyoruz!
Sayfa 197
Neslimizin, okumuşunda okumamışında eksik olan bir şey vardı. Millî heyecan ve milli gurur.
Sayfa 72
Okur Takip Önerileri
Ne çare ki şu gökkubbe altında Müslüman-Türk her zaman yalnız, her zaman garip! Hatta değil âlem halkı, kendi bile değerinden, dünyalara sığmayan şanından şerefinden gafil ve habersiz!
Sayfa 32
... Gülmek istemediğimiz zaman tebessüme, söylemek istemediğimiz zaman uzun bir sohbete mecbur olan biz insanlar, hareketlerimizde, sözlerimizde çok defa sahte, iki yüzlü ve yalancı idik. Komşunun hiç hoşlanmadığımız arsız çocuğunu babasının hatrı için okşayan elimiz yalancı, aksi yüzlü şefimize yazacağımız mektubun kalemini tutan elimiz yalancı, bizi, olsun bitsin diye yaptığımız ziyarete götüren ayaklarımız yalancı. Sonra şu da var ki meydana vurduğumuz his ve düşüncelerimiz, gizli kalmasına lüzum gördüklerimizin yanında ne kadar noksan. Şu sahtelikle mayalanmış hayatta sahte olmayan ne var? Acaba bunu bilmediğim için mi içime daima ezâ veren, itham edici bir hissin takibinden kurtulamıyorum?
Sayfa 282
Hayat, nesin sen?.. Yaşıyorsun, yaşıyorsun, şerefini iki paralık ediyorlar, rezil ediyorlar, hakaret ediyorlar sana, çiğniyorlar seni...Ancak mezarını toprakla örttükten sonra yaptıklarının farkına varacak, zavallı kemiklerini bir anıtın altında ezecekler...
Sayfa 244
Çok kimse kendindeki kusurun farkındadır fakat açığa vurmaktan çekinir. Kendindeki kusurları görebilmek bir özelliktir, bu kusurları söyleyebilmek ikinci özellik, hele kendisiyle alay edebilmek bir zekâdır.
can
Eğer dünyanın en büyük zekası, kendisinden sonra gelen 50 büyük zekanın önüne çıkıp önemli bir sorunu, dünyanın ölüm kalımı ile ilgili bir sorunu onlarla tartışmak zorunda kalsa ve eğer o en zeki adam, meşguliyetinden ötürü pantolonunun düğmelerini iliklemeyi unutmuş olsa, karşısındaki 50 en zeki adamın onun dediklerini duymayacaklar bir yana, kahkahalarını bile tutamayacakları kesindir.
... ama ölmeyecek daha, insanın dramlarından birisi de bu değil mi?
Sayfa 232
Otuz yıldır hayattayım ve kendi yolumu tek başıma çizmek zorunda kaldığımdan, beklenmedik şeylere bağışıklık kazanmış olabilirim.
Hani herif idama götürülürken ordan biri ''üzülme arkadaş beterin beteri var'' demiş de idama giden de ''ulan bundan daha beteri olur mu'' deyince öbürü ''olur'' demiş ''seni asmaya götürüyorlar yine senden önce birini kazığa oturtmuşlardı.''
Kızınca, duygulanınca, üzülünce, acılanınca insan içinden bir şey boşaltacak ki dengesi yerine gelsin. Ee nasıl içini fışkırtacak? Nasıl kazanın subabı varsa insanın da bir tahtası eksik olacak ki buradan dışarıya su koyuversin... Bu yüzden işte dengeli insan bir tahtası eksik insan demektir. O normal denilen, tahtası eksik olmayanlar günün birinde birden patlayıp bombok olur, bir daha da onarılmazlar.
Kendi korkularımızın üstüne oturmuş, şiir ve felsefe yapıyoruz.
Sayfa 363 - Dergâh
Kendi korkularımızın üstüne oturmuş, şiir ve felsefe yapıyoruz.