İstanbul, ya hiç sevilmez; yahut çok sevilmiş bir kadın gibi sevilir; yani her haline, her hususiyetine ayrı bir dikkatle çıldırarak.
Bereket versin sokak vardı. Çocuğun tek yardımcısı sokaktır. Her yerde ve her nesil için çocuğu hayata sokak ayarlar.
Her büyük şehir nesilden nesile değişir. Fakat İstanbul başka türlü değişti. Her nesilden bir Parisli, bir Londralı, doğduğu, yaşadığı şehrin otuz kırk yıl önceki halini, yadırgadığı bir yığın yeni adet, eğlence tarzı, mimari üslubu yüzünden hüzün duyarak hatırlar.
Okur Takip Önerileri
Eski İstanbul da mimarinin saltanatına rekabet eden başka güzellik varsa, o da ağaçlardı.
Aramıyorum gündüz şehrinin yolunu
Şüphesiz bir mezarın dibinde uyuyorum
İçimde bir cevher var ama korkudan
Bataklıkların dibinde saklıyorum
Onlar İstanbul’u iyi bir elmas yontucusunun eline geçmiş bir mücevher gibi işlediler. Niçin övünmeyelim? Dışından ve içinden camilerimiz kadar güzel mimari eseri azdır.
İstanbul her süsün, her kumaşın kendine yaraştığı, ayrı ayrı hususiyetlerini açtığı o cömert yaratılışlı güzellere benzer.
Sana her gün mektup yazacağım.Sen de mektuplarıma cevap versen iyi edersin - yoksa.
Yoksa ne?
Seni rüyalarımdan dışarı atarım.
Yazmak, gitmekten kaçındığımız o yere yolculuktur.
Patrick Autreux
Sonra Mustafa Kemal’in yurtdışına tahsile gönderilen bu talebelere söylediği bir söz vardır: “Sizleri birer kıvılcım olarak gönderiyorum, volkan olarak dönünüz.” Ne müthiş bir nasihattir.
"Ben öldüğümde böyle olacak demek.” diye düşündü Ördek. “Göl tek başına kalacak. Bensiz" Ölüm bazen düşünceleri okuyabiliyordu. "Sen ölünce göl de yok olacak, en azından senin için."
Bir eşeğe eşek olduğunu ispat edemezsin ki!
Kendi ayıbını örtmek isteyen başkalarının yüzüne kara çalar.
İşte böyle, ozanların övgü yarışı gece gündüz devam ediyordu. ( Ee, oğlum, ozanlar böyle övgü, böyle dalkavukluk yarışında bulunurlarsa, ozan, ozan olmaktan çıkar, şarkının, şiirin düşmanı haline gelir.)
Kendini saydırmasını bilmeyeni saymazlar.