Kitabın kalın ve oldukça betimlemeye sahip olması kesinlikle okumaya engel değil. Bir bakmışsınız, kitabı elinizden düşüremiyorsunuz. Bir yorum görmüştüm. "Kendinizi Joadlar'ın kamyonun da gibi hissediyorsunuz." diye. Çok doğru bir tespit. Belki de aslında hepimiz Joadlar'ın durumundayız. Ruthie ve Winfield gibi saf, dede ve nine gibi hayalperest, papaz gibi inançsız, baba gibi yıkılmış, amca gibi günahkar, Al gibi özgür ruhlu, Noah gibi terk edilmiş, Connie gibi çelimsiz, Rose of Sharon gibi korkmuş, Tom gibi dışı güçlü ama içi saf, anne gibi *** anneye ne yazacağımı bulamadım. Çünkü anne sadece ailesi için yaşıyor. "Ailenin direği" derler ya. İşte o annedir...
