Dikkat kitabı okumayanlar için tat kaçıran (spoiler) içerir..
Patasana uzun yıllar sonra okuduğum ilk Ahmet Ümit kitabı, ne yalan söyleyeyim özlemişim Ahmet Ümit kurgusunu.. Kitabın kurgusu, temposu, merak duygusu, olay akışı her şey güzel ta ki finale kadar.. Final de şahane başlıyor ama o şekilde gitmiyor maalesef :( Şahane bir ikili hikaye anlatıyor AÜ, aralarında yüzlerce yıl zaman farkı olan aynı mekanda geçen iki olayı kitabın sonuna kadar eşzamanlı götürüyor, ta ki finale kadar.. Finalde Gaziantepte lüks bir otelin küçük bir toplantı salonundalar, ters köşe katilimiz Timothy 4 cinayeti neredeyse şiirsel bir şekilde itiraf ediyor, salonda cinayetlerin soruşturmasını yürüten Yüzbaşı Eşref de var, öldürülenlerden biri de kazı ekibinden, kaza ekibinin kalanı salonda pür dikkat itirafı dinliyor buraya kadar her şey normal, Timothy cinayetleri itiraf ettikten sonra 3 sayfa daha tirat atmasına izin veriyor Ahmet Ümit, salondakiler de ölenlerden biri arkadaşları olmasına rağmen neredeyse tepkisiz/az tepkili bir şekilde bu didaktik ve uzun söylevi dinliyorlar, hipnotize olan kalabalığa Yüzbaşı Eşref de dahil.. Eş zamanlı şahane iki hikaye anlatmış Ahmet Ümit, velakin bu son bu kitaba hiç olmamış, salondakilerin tepkisizliği olayın İskandinavyada geçtiği hissini uyandırıyor insanda.. Ben detaylara takılmam büyük resme bakarım diyorsanız Ahmet Ümit yine iyi iş çıkarmış..