" Şefkat, annenin önce rahminde sonra kollarında taşınmış, kucağında büyümüş, sütünü emmiş, ayaklarında uyumuş, ninnisini dinlemiş, salıncakta sallanmış, nefesini ve sıcaklığını hissetmiş herkesin tanımlayamasa bile yaşayarak öğrendiği derin bir duygudur. "
Sayfa 189