Busenur
@CarmenGrace
Ankara
14 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ben acılarımın başını
Evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım!
Ama yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi,
Tırnaklarıyla düzeltemiyor insan.
Yıllarca biriktirdim
rengarenk çokomel kağıtlarını kitap aralarında.
Âşık olduğumda,
çikolata kokardı kuramızı yazgım.
Hayatıma hayat diyemem artık.
Sarı yazgım her sonbahar onu
biraz daha fazla, ömür yaptı.
Maviye de yeşile de dili dönmez ömrümün artık.
76 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Dünyayı bir salyangozun izlerinde dolaşsam,
Elimde parlak bir harita
Hiçbir atlasta henüz yer almamış.
Ardımsıra yollara hayalimin kırıklarını bıraksam
Yeter mi bu izler beni kendime getirmeye acaba?
Kurumlu bir saat kulesi, kur yapardı bana,
Çeyrek geçmişliğiyle övünen o topal.
Bir gül uzatırdı çocuklardan biri
Ellerimden güle yalnızlık batardı
İçi bulanırdı yalnızlığımın
Kusardı serseriliğini en görkemli meydana.
Kalbimi de büyüttüm sonunda
Artık bazen gözlerime tırmanıp bakıyor sokağa
Kirpiklerime tutunuyor, o ince parmaklıklara
Öyle çok büyüdü yani, görsen şaşarsın.
Kalbim sanırım büyüyünce
Sokaklarda ağlayan biri olacak
Rezillik yani maviş anne!
Kalbim komik kaçacak
Kaçmaması için sen en iyisi kalbime de
Benim serüvenimden bir yer ayırt
Aman, mutsuz bir yer olmasın!
Yürüyüş kimi zaman sadece yol boyunca kendimiz hakkında düşünmek için bol zaman bıraktığından değil bazı durumlarda da geride bıraktığımız zamana götüren ve belirsiz ve bulanık anıları ortaya çıkaran bir yol çizdiğinden yeniden kavuşulan bellektir.
Ötekini görmek düşler yaratmaktır.
Uyumak aynı zamanda estetik bir içe dalışın eşlik ettiği fizik sel bir haz duymadır. Açık havada, gece karanlığında uyku aynı zamanda felsefeye, yaşamın anlamıyla ilgili aylak düşünceye davettir. “Şafak vakti, bir tepenin yamacında uyanmak ve hiçbir sözcükle dile getiremeyeceğim bir dünyayı seyretmek, sessizce, belli bir proje olmadan ve benim için bütün anılardan arınmış bir yerde... işte özellikle bunun için gelmiştim buraya”
Ama sıkıntı kimi zaman da sakin bir hazdır, insanı sabah vaktinde çaresiz ve şaşkın bırakan, bu nedenle elleri boş, kafası amaca ulaşamamanın bulanık pişmanlığıyla dolu halde kalan insanın bilinen o sıradan taşkınlık hali dışında geçici bir içe kapanmadır.
İlk adım, halk özdeyişlerine göre her zaman çok önemli olan ilk adım, her zaman kolay değildir, insanı kısa ya da uzun bir süre için düzenli yaşamın rahatlığından koparır ve yolun, iklimin, buluşmaların, hiçbir aciliyetin engellemediği bir zaman kullanımının rastlantılarına bırakır. Ötekiler, dostlar ve aileler, sefere çıkan yürüyüşçünün adımlarının ritmiyle uzaklaşırlar, geri dönmek her zaman çok zordur.