Sabitlenmiş gönderi
"Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur."
Bir kitap okudu
144 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Yoksa deli olmayanlar, aklın akıllıca yaşamaya yetmediğinin farkına mı varanlardır?
Sayfa 17
"Acıların yumak yumak olduğu, gözlerin çeşmeye döndüğü, hıçkırıkların boşluğa saplanıp kaldığı ürkütücü bir sahradır mazi."
Sayfa 29
"Menekşem, içime dogan nur musun? Aradığım anda bulunur musun?"
Sayfa 35
Yaratıcı, bir nefesin ucundaki köpükten farksız hayatı kendisinden aldığında, vadesi dolduğunda yörüngelerin, fezadan bile derin hasreti ve hüzünden örülmüş bir kefenden ibaret yüküyle karşısına çıkacak bu günahkara bir Şeb-i Arus bahsedecek midir acaba?
Sayfa 35
Ah şu çaresizlik!.. Görmek ama görülememek. Konuşmak fakat konuşamamak. Delicesine sevmek lakin araya giren korkunç ayrılık!.. Boğazına tıkanan demir bir yumruk, bedenini ve ruhunu bürüyen esrarlı bir yangın, kalbini yerinden oynatan şiddetli bir deprem çaresizlik!..
Sayfa 9
Hayat bir çatışmalar vetiresi...
Yeryüzü örselenen, kemirilen, lokma lokma yutulan bir mumya.
Toprak ölesiye soğuk.
Ve gökyüzü..!
Sayfa 8
Bir gökyüzü kalmıştır umutların tutunduğu. Seyrek de olsa gökyüzü ferahlatıyor onu. Gökyüzü ebedi mutluluğa açılan kapıdır üstünde."
Sayfa 8
Kimseler bilmiyor ama ben aslında modern çağın bir kahramanıyım. O ise karanlığımda parlayan bir ay parçası.
Hangi kahraman, kendisini aydınlatan bir ışık olmadıktan sonra, içinin karanlığında yürüyebilir ki...
Sayfa 7
Bir gül var karşımda; uzanıp avuçlarıma almak istiyorum. Almak ve koklamak, ruhumun derinliğini kokusuyla doldurmak ve yaprakları arasında kaybolmak... Lakin etrafı alevlerle sarılmış durumda. Gülün kırmızısı ateşin kırmızısına karışıyor. Hangi kıvrım gülündür, hangisi ateşindir, anlayamıyorum. Gözlerimi alamıyorum ondan; baktıkça tutuşuyorum, tutuştukça bakıyorum. Öyle sanıyorum ki farkına varmadan yanacağım ve küllerim O'nun tohumlarına toprak olacak.
Sayfa 7
''Çünkü zihinde gürültü varsa, kalbinin sesini duyamayabilirsin.''
Sayfa 5Kitabı okudu
