Cmk
@Cem_K
Ne tuhaf, insan kendini anlatmaya başladığında hep başkalarından bahsetmek zorunda kalıyor. Başkaları olmasa biz biz olamazmışız gibi...Murat Gülsoy Ressam Vasıfın Anıları
Lisans
60 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Sözcükler de aynı öyle, alkolle sterilize edilmiş neşter sanki, çok acı veriyor ama insanın içindeki irinin de akmasını sağlıyor.
Sayfa 43Kitabı okuyacak
Bir gün atlayıveresim gelir şu kıyılardan
Işıl ışıl yeşil yeşil sulara.
Al başını çek git, der deli gönül
Verip kendini bir büyük rüzgâra! (Kıyıdaki tekne - Zeki Ömer Defne)
Okur Takip Önerileri
Çizgiyle, renkle boşluğun ortasında yeni bir âlemin açılması gibi aşk da kendi hakikatini yaratır, beni içine alır. O mahi bir anlığına da olsa deryanın dışına çıkar, dünyanın ne muazzam bir yer olduğunu görür.
Bir kitap okudu
320 syf.
9/10 puan verdi
·
17 günde okudu
Bir resim karşısında herkes aynı şeyi hissediyorsa o sanat olabilir mi?
Bazı insanlar vardır, bilirsiniz, onların hayatında geçen zaman bizimkinden farklıdır. Kendilerine mahsus bir zamanları vardır, bir resmin ya da fotoğrafın içindeki zaman gibi. Hem akıyor hem duruyor gibi.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bilir misiniz, sanatta objektif diye bir şey yoktur. Evet! Kesinkes yoktur. Herşey sübjektiftir, kişiye bağlıdır. Ressam içinde böyledir, resme bakan için de... O sebeple bir sanat eserinin etki yarattığı an çok müstesna birşeydir: İki sübjektivitenin buluşması.
Atatürk çok akıllı adamdı. Kıvrak. Dünyayı bilen, kültürlü. Resme sanata önem verirdi tabii. Ama realistti. Yani sanatın hayatı olduğu gibi yansıtmasını isterdi. Bunu nereden biliyorum? Çallı'nın Zeybekler tablosuna verdiği reaksiyondan. Atatürk resme bakar, " Biz o zaman yiyecek ekmek bulamıyorduk, bu at nasıl semirmiş böyle?" der mesela.
Paşa Çallı'yı çok severdi. "Hem Çallı hem İbrahim" diye seslenirdi. Bizimki resmini yapmaya gittiğinde, "Söyle bakalım Çallı sen benim suretimi mi çizeceksin yoksa sende ki Atatürk'ü mü?" diye sormuş, deyince, "İyi o zaman bana ihtiyacın yok," deyip poz vermekten kaytarmış. Yaverine dönmüş, pazarlık yapmayın ne söylerse yarısını ödeyin demiş...
Mühim bir insan öldükten sonra onun hatırasını herkes kendine göre mumyalar sonra da onu anlatır!