Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Lethe Unutmanehri

Lethe Bilinç Akışı 16.05.21
Başkalarını kandırabilmek değil de kendini kandırabilmek, insanın gerçekten takdiri hak eden kabiliyetlerinden biri. Her gece uykuya dalarken zihnin kurduğu, ertesi gün daha iyi biri olmaya yönelik tasarılar; güneş tepedeyken unut-muş gibi yapmalara bırakır kendini. Gecesinde yenilmiş olmanın getirdiği ağırlık hissi -yalnız gözler kapanmaya doğru giderken düşünmeye cesaret edebildiğin. Verilip de tutulamayan sözler, bir türlü adım atamamalar bağımlılık yapıyor. Sanki ilerlemek umurunda değil insanın, yalnız ilerleyecek-miş gibi yapmak istiyor. Öyle ki, ileriye eskaza bir adım atabilirse sanki bütün dünya ayaklarının altından kayıp gidiyormuş gibi nefessiz kalır. "Bu benim gerçekliğimdi, şimdiyse yeni bir gerçekliğin içine giriyorum. Hayır, istemiyorum." Ve Sisyphos'un kayası gibi, tam yerini bulacakken geriye bırakıverir kendini. Sonrası o çılgınca mutluluk; "evet, düşüyorum artık ve kimse beni tutamaz." Başladığımız noktaya döndüğümüzde yüzeye çıkmak için çırpınan balıklar gibi tekrardan deneyeceğiz -ama yüzeye çıkmak bizi öldürür, biliyoruz bunu. Gene de gökyüzünü ışık kırılmalarının ardından değil de apaçık görebilme fikrine saplandık çılgınlar gibi. Sisyphos olamamak ama onun kayası olmak, işte insan olmak buydu ve sadece bu.