Sana verebileceklerimin sınırı olmadığı gibi zamana da ihtiyacım yok. Bu dünya yıldızların arasında unutulmuş bir parça toza döndüğünde bile seveceğim seni..
Zweig’ı en iyi anlatan cümleye intihar mektubunda rastlarız: “Hayatım boyunca tinsel uğraşım en büyük haz kaynağım ve kişisel özgürlüğüm en yüce değerim oldu.” 20. yüzyılın en büyük hümanistlerinden biriydi o. Yapıtlarında insan onurunu, yaşamı ve özgürlüğü savundu. Değerlerinin çiğnenmesine dayanamayıp yaşamına son verdi. Bugün dünyanın her yerinde kitaplarını okuyanlar onun vaktinden önce yiten sesini çoğaltıyor. Ölümünün üzerinden ne çok zaman geçerse geçsin, bir yazar okunmaya devam ediyorsa ölümsüzlüğe ulaşmış demektir. Zweig ölümsüzdür artık; onu intihara sürükleyenler kaybetmiş, insanlık onuru kazanmıştır.
Çok fazla yapacak yorumum olduğu için tek tek giderek yazacağım.
Kitabın başındaki Chaol ve Aelin karşılaşmasında yaşadığım hayal kırıklığını anlatamam sanırım. Hele ki Chaol'un Aelin için düşüncelerini. Tamam umarım yazar Chaol'un acı çekişini çok okutmaz dedim de bu kadarını da demedim yani, neyin düşmanlığı bu! Aelin'ın yaptıkları,