Civan Şirin
@Civansirin
Bingöl
24 Ekim
33 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hiç bir ilişki sana istediğin her şeyi veremez. Verdikleri bellidir. Bir insandan istediğin her şeyi ortaya koyar -artık vücut kimyası mı olur,sohbet mi,maddi desteği mi,fikir uyumu mu, iyilik mi sadakat mi ne istersen- ama bunlardan sadece üçünü alabilirsin. Üçten fazlası olmaz. Hadi çok şanslıysan dört. Kalanını başka yerde ararsın. Sana aradıklarının hepsini verecek biri ancak filmlerde olur. Ama film değil bu. Gerçek hayatta,ömrünün kalanını hangi üç özellikle geçirmek istediğini belirleyip bunları başkasında ararsın. Hayat budur işte. Tehlikenin farkında değil misin? Her şeyi bulacağım diye didinirken elindekilerden de olacaksın.
Birtakım şeyler kırılır, bazen kırılanlar onarılır, fakat çoğu durumda fark edersin ki kırılan ne olursa olsun hayat o kaybı telafi etmek için yeniden şekillenir, bazen de muhteşem olur bu şekilleniş.
Sayfa 161 - Harold
Okur Takip Önerileri
Fakat içinde bulunduğumuz kendini gerçekleştirme çağında, insanın hayatındaki birinci tercihten başkasıyla yetinmesi iradesizlik olarak görülüyor,ayıplanıyordu. Kaderin sandığın şeye boyun eğmek,onurlu bir hareket olmaktan çıkıp korkaklığa dönüşmüştü bir yerlerde. Mutluluğa ulaşma baskısı bazen zulüm şeklini alıyordu, mutluluk herkesin ulaşabileceği ve ulaşması gereken bir şeymiş de, bu uğurda verilecek en küçük taviz dahi bireyin kendi kabahatiymiş gibi...
Sayfa 55
“Var mı yok mu diye tartışmayı / İlişki sandılar da yaşadılar.”
300 syf.
·
Puan vermedi
·
5 günde okudu
"İnsanlar doğduklarında aptal değil cahildir, gördükleri eğitimin etkisiyle aptallaşırlar"
Helvetius
Sayfa 61Kitabı okudu
çok güldüm:)
Her şey bir yana bizi en çok zorlayan şey "kir" sözcüğüydü. İki dildeki anlamı o kadar farklıydı ki okul denen şeye bakış açımız değişmişti. İşin kötüsü hepimizi yoksul, bazılarımız kirliydik. Ve öğretmen bunu sürekli yüzümüze vururdu: "Kudret ellerin niye bu kadar 'kîr'li, yıkamadan mı geldin?" Cümlede "kîr" geçince büsbütün kafamız karışırdı. Bütün sınıf bana döner,elimdeki "kîr'i görmeye çalışırdı.
Ben de sanki gerçekten elimde "kîr" varmış gibi utanarak masanın altına saklardım. Evet ayakta işerken şeyimi elimle tutuyordum ama öğretmen bunu nasıl anlayabiliyordu bir türlü akıl sır erdiremiyordum. Öyle ki çoğu zaman hiç dokunmadan ayakta işemeye çalışıyor, pantolonuma damlatıyordum. Sınıfta adım "kîr"li Kudret e çıkmıştı. Ne yaparsam yapayım "kîr"den asla kurtulamıyordum. Ya önlüğüm "kîr"liydi ya yüzüm, ya ayaklarım veya saçım. Öğretmene kalsa ben komple "kîr"den ibarettim. Bunu böyle her seferinde uluorta söylemesi de ayrı garabetti. Demek ki okul biraz ahlaksızca bir yerdi. "Kudret! Kalk bakalım doğruca lavaboya, o 'kîr'i çıkarmadan da gelme!" Hey Allahım, ne ıstıraptı benim için.
Sayfa 19Kitabı okudu
İç ses diyalogları
"Şimdi nasıl davranmalı?"
"Aynı eskiden olduğu gibi. Sabahları uyanmaya, akşamları yatmaya ve yaşamak için gerekli olan şeyleri yapmaya devam etmen gerek."
"Uzun sürecek."
"Belki bütün bir ömür."
Sayfa 141 - LukasKitabı okudu
