Sabitlenmiş gönderi
Başka bir insanın acısını ilk defa hissetmek sanki bende daha keskin, daha bilgili bir gözün açılmasını sağlamıştı.
Sayfa 78
Kendi kendime, bundan sonra herkese elimden geldiği kadar yardım edeceğimi tekrarlıyordum. Bir daha uyuşukluk ve ilgisizliğe düşmeyecektim. Kendimden vererek zihinsel yeteneklerimi geliştirecek, herkese kardeş gibi davranarak kendimi zenginleştirecektim. Herkese acıyacak ve başkalarının acılarını anlayacaktım. Beni bile şaşırtan bu değişim, istemeden incittigim hasta kıza minnet duymama neden oluyordu. Onun acıları bana merhametin gizemli yaratıcılığını öğretmişti.
Sayfa 79
Ama her yeni keşifle aşırı heyecan duymak gençliğin yapısında vardır ve bir duygu sizi alıp götürdüğünde ona doymak bilmezsiniz. Başkalarının duygularını paylaşmanın sadece bana mutluluk veren bir güç olmayıp onlar üzerinde de faydalı etkileri olduğunu keşfettikten sonra bende tuhaf bir değişiklik olmaya başladı. Başkalarının duygularını paylaşma yeteneğimin beynime nüfuz etmesine izin verdiğimden beri, sanki kanıma bir zehir karışıp onu daha sıcak, daha kırmızı, daha akışkan, daha hızlı akar hale getirmişti ve nabzım daha hızlı atmaya başlamıştı. Birdenbire, şimdiye kadar nasıl olup da alacakaranlıkta yaşar gibi bu kadar kaygısız ve amaçsız yaşadığımı anlayamaz olmuştum. Şimdiye kadar hiç aldırış etmediğim binlerce şey ilgimi çekiyor ve beni meşgul ediyordu.
Sayfa 78
Okur Takip Önerileri
Mutsuzluk insanları kırılganlaştırırken sürekli acı çekmek de adaletsiz olmalarına neden olur.
Sayfa 76
Orada, askeriyedeki arkadaşlarım arasında hiç olmadığım kadar özgüvenli oluyor, rahatladıkça konuşuyor, şakalar yapıyor, herhangi bir zorlamanın var olan zihinsel güçleri kısıtladığını, insanın gerçek niteliklerinin rahat olduğu zaman gün ışığına çıktığını anlıyordum.
Sayfa 72