Söyleme Bilmesinler.. Bitirdiğimde birkaç dakika hazmetmem gerekti kitabı. Uzun zamandır böyle insanlığa ayna tutan gerçekliğe yakın bir kitap okumadığım fark ettim. Şermin Yaşar'ın okuduğum ilk kitabı. Son olmayacağı da kesin. Daha girişte vurucu başlıyor zaten. Yazarken sıkıntısını hissettiği Ethem'e ithaf etmiş. Kaç tane Ethem var
İnsan böyle bir şey. Nerede, hangi yaşta olursa olsun, kabuğunu kırıp içine bakarsan içi cılk yara. Yarasız, dertsiz, sırsız insan yok da, işte kimisi üstünü iyi örtüyor.
Zenginin zengin diye derdi olmaz. Fakirin fakir diye. Gencin genç diye. Yaşlının yaşlı diye. Kime hak lan bu dert dediğimiz şey? Niye sormuyor kimse birbirine derdini? Niye dinlemiyor?
"Terk etmek" de gerçek anlamını vermiyor. Çok hızlı, sanki bir anlık bir şeymiş gibi geliyor kulağa. Fakat terk edilmek ebediyen sürüyor. Çünkü seni seven bir insan artık seni sevmemeye karar veriyor.