Geçen yaz bu kitabı okumuştum. Evet içindeki kısa hikayeler tanıdıktı biraz, hatta oldukça toz pembeydi. Ama bazen bildiğin hikayeleri, temiz hikayeleri tekrar okumak da mutlu ve umutlu eder insanı.
hırıstıyan bir kız var ve sevdiği bir dinsiz bu kızın babası belli değil öz babasını tanımıyor bir başka adama baba diyor annesi ve maria hırıstıyan maria nın okuduğu bölüm gazetecilik babası dınsiz önceden Müslümanmış sonradan dinsizliğe yol almış biri maria nın kardesıde dinsiz maria nın babası Müslümanları yok etmek yerine cagdas bır ulke yapmak bırakmak ıstıyordu ama marıa yada dıyordu dınsız ol dıye marıada olmuyordu annesıde marıayla gurur duyuyordu kılıseye gıdıyorlardı marıanın sedıgı hans almanyaya gıdıyordu ve gıderken marıaya başka bır erkek bul onunla eğlen ben gelene kadar dıyordu marıa da bunu duyduğu zmn hanstan soğumuştu ve başka bır çocuğa asık olmuştu .Mehmet adı . bu romanın sonuda cok güzel herkesınde okumasını tavsıye ederım . Ben bu kıtabı okurken cok zevklı bır sekılde ve soluk solağa okudum sonunu heyecanla bekledıgım bır kıtaptı cok güzel bır kıtap
