Bizde, dertli olan, güzel olandır. Dertli bir türkü duyduğumuz zaman, "ne güzel türkü" deriz.
Sayfa 94
Önce "mektup kağıdı" ydı, sonra "dosya kağıdı" oldu; şimdi de "A4" deniliyor.
Yani harften rakama doğru bir gidişat var.
Harfi maneviyat, rakamı ise maddiyat olarak görüyorum. Dolayısıyla, maneviyattan maddiyata doğru bir gidiş söz konusu.
Sayfa 90
İsmet Özel, Vatan gazetesine verdiği son röportajını da şöyle diyor: "Bugün bir sürecin sonundayız. Türkiye'nin ortadan kalkması halinde, banka hesapları kabaracak insanlar üretildi. (...) Birkaç sene önce Deniz Kuvvetleri Komutanı'nın oğlu Çanakkale ile ilgili bir film çekti ve biz Anzaklara ağladık.
Sayfa 88
Okur Takip Önerileri
Sağır olduğu için yaptığı müziği duyamayan Beethoven de, "Gözlerimle işittiğimi, kulaklarınızla göreceksiniz." diyor.
Sayfa 85
"Bir eserin okuyucusu kadar nüshası vardır. "
Sayfa 85
Önceden her ailenin bir evi vardı. Kiracı da olsanız, kaçak gecekonduda da ikamet etseniz, o ev sizindir. Şimdi ise evliden çok ev var.
Sayfa 72
Önceden kış beyaz olurdu. Şimdi kışa kara diyorlar, eşyaya ise beyaz!
Sayfa 73
Ataullah İskenderi, "İnsan istediği şeylerin kölesidir. İstemediği şeylere karşı ise alabildiğine özgürdür." diyor
Sayfa 53
Elimden geleni yaptım diyenlere, peki ya ayakların diyorum. Ayaklarından geleni yaptın mı?
Sayfa 53
Yüce Kitabımız "oku" emriyle başlıyor.
Mevlana da her seferinde "dinle" ricasıyla...
Okumak ya da dinlemek... Herkesin yazar ya da konuşmacı olduğu bu devirde, bunlar ne kadar nadir, ne kadar kıymetli vasıflar...
Sayfa 50
Zaman, standart bir şey değildir. Kişiye göre değişir. Mesela dedem veya babam, saat yedi olmadan evdekileri uyandır, "öğle oldu kalkın" derlerdi. Bir insan sekize kadar uyursa, bunun adı "öğleye kadar uyudu" olurdu. Diyelim ki, dokuza kadar uyudunuz. Bu da "bütün gün" anlamına gelirdi. Böyle aileler çok şükür hala var.
Buna karşılık dokuz veya onu "erken" bulanlar da var. Mesela saat onda çocuğunuz uykudan uyandırmak istediğiniz vakit, "daha erken" cevabını alabilirsiniz
Sayfa 36
"Kahraman, her ne kadar diğerleri için ve diğerleri içinde yer alsa da, diğerlerinden keskin hatlarla ayrıldığı için kahramandır."
Sayfa 16
Bir edebiyatçı, "bir insanın iyi olduğunu nereden anlarız" diye sorduktan sonra, cevabı yine kendisi veriyor: "Ya itaat eder, ya itaat ettirir."
Sayfa 11
Tanrı beni mi göstermişti? Neden bir başkasını değil de beni? İlle gösterilecekse niçin Güney Amerika'daki bir adam gösterilmiyordu? İşi kurcalayıp derin düşündüm mü aklım karışıyor. Allah'ın cilvesi mihenk ve tecelli taşı olarak neden benim seçildiğimi bir türlü anlayamıyordum. Beni bulmak için bütün bir dünyayı atlayıp geçmek, çok garip bir usuldü doğrusu. Eski kitaplar satan Pascha, sevkiyatçı Hennechen de ne güne duruyordu!
Sayfa 21
Sonbahar gelmişti: her şeyin renk değiştirip öleceği nazlı, serin mevsim.