Kimisi çabalar, kimine basit, kimine kaybeden bu hayat.
Bedeni sarar yine bir zaman sıkıntı bak yalnız kalan
Yine benim ama yenilmedim bu kez
Başımı yasladığımda hissettiğim geride kalan
Tiz bir ses ve tuhaftır ki fark edilmez insanlığın içinde
Bir ben mi özledim? Lan ben mi suçluyum be?
Geçince zaman elimi yoktu hiç tutan ve buna rağmen
Bağışladım hataları kaderim oldu bir roman.
Gel zaman, gitme zaman, benimle kal be zaman
İhtiyacım var inan bir boşlukta arda kalan
Yaşantımda güvenecek, git gide küçülecek
Bu matem ayı ve umutsuzluk gücenecek.
Bakışım farklı hayata sizdekinden farklı
Gözlerimle kaybettiğimi oturup en ön safta izledim.
Pes etmedim! Hırsım büyük destekçimdi
Fakat gözümü kör edipte asla hırsa yenik düşmedim!