Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin
Sevgili Dost, kim kazandı?
Atom bombasını Hiroşima’ya atan mı?
Everest’in tepesine ilk varan mı?
Doksanıncı dakikada maçı alan mı?
Diriler mi, ölüler mi?
Çobanlar mı, sürüler mi?
Efendiler mi, köleler mi?
Kim kazandı?
Sevgili Dost, herkes kaybetti.
Ölüm kazandı.
Mezar taşlarına “Huve’l-Bâki” kazındı.