Ve yeniden, gözlerimi kapatıp şu dünyanın debdebelerine rağmen fısıldıyorum kendi kulağıma;
"Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.."
Başkaca dünyalara kanat açmak, başkaca şeyleri anımsamak..
Yorgun bir ruh, hissiyatını kaybetmiş bir hüvviyetle ancak böyle yaşanır diyor insan..
Ancak böyle buralarda, şuralarda dalıp dalıp gider, hayaller kurar..
Umulmadık hayaller hem de..!
Hem başkaca nasıl yaşanırdı ki..?
Nasıl nefes alınır ve nefes almaya değer bulunur..