Bir kitap okudu
240 syf.
·
Puan vermedi
·
12 günde okudu
Bir kitap okudu
104 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Bilginin takdir edilmesi entelektüel kültür açısından o denli önemlidir ki, bilimin, felsefenin ve sanatın o topraklarda göçmesi ancak bu yoldan engellenebilir. Çünkü entelektüellerin doğaları gereği bilginin peşinde hasbi tecessüs ile koşabilmeleri için, yönetenlerin de onları takdir etmeleri ve hak ettikleri itibari vermekten geri durmamaları gerekir. Bu durumun gerçekleşebilmesi ise kuşkusuz yönetenlerin bilginin ve onu üretenlerin değerini kavrayacak ve daha da önemlisi takdir edecek niteliklere sahip olması ile olanaklıdır. Başka bir deyişle, Farabi'nin belirttiği üzere, yöneticinin yönetebilme yetisinin bulunması ve bu bakımdan da iradi yeti ve tutum kazanmış olması, başkalarının kararlarının ve iradesinin kölesi olmaması gerekir.
Tarım reformu isteyişlerinin nedeni özgür insanlar haline gelmek değildir, toprağı ele geçirmek ve böylece toprak sahipleri veya daha açıkçası öteki çalışanların patronları olmaktır. Bir kez denetçiliğe "terfi" ettiğinde eski arkadaşlarına karşı toprak sahibinden daha zorba davranmayan köylü pek enderdir. Bu, köylünün durumunun, yani ezilme durumunun değişmeden kalması yüzündendir. Bu örnekte denetçi, işini sağlama almak için toprak sahibi kadar hatta daha da fazla haşin olmak zorundadır.
Mücadelenin başlangıç aşamasında ezilenler hemen hemen her zaman özgürleşmeye çabalamak yerine, kendileri de ezenler, yani "astlarını ezenler" haline gelme eğilimindedirler. Onların düşüncelerinin yapısı, onları biçimlendiren somut varoluşsal durumun çelişkileri ile koşullandırılmıştır. Onların ideali insan olmaktır; fakat onlar için insan olmak ezen olmaktır. Bu onların insanlık modelidir. Bu olgu, ezilenlerin var olma tecrübelerinin belirli bir anında ezenlere "meyletme" tavrını benimsemelerinden doğar. Bu koşullar altında ezeni yeterince nesnelleştirerek "değerlendiremezler"; onu kendilerinin "dışında" keşfedemezler. Bu, ille de ezilenlerin horlandıklarını farkında olmadıkları anlamına gelmez. Fakat kendilerini, ezilenler olarak algılayışları, içinde ezildikleri gerçekliğe gömülmüşlükleriyle örselenmiştir. Bu düzeyde kendilerini ezenlerin karşıtları olarak algılamaları, henüz çelişkinin üstesinden gelme mücadelesine angaje oldukları anlamına gelmez; kutuplardan biri özgürleşmenin değil, karşı kutbuyla özdeşleşmenin özlemini çekmektedir.