İstanbul’un mavi olduğu dönemlere özlemim hiç bitmeyecek. Tanımadığım arkadaşlarla, gitmediğim evlerde, adını bilmediğim mekanlarda, tadını bilmediğim içkilerde, gözümün görmediği ışıklarda, tenimin bilmediği ısılarda, kulağımın bilmediği tınılarda yaşama özlemim… Yine harika bir Tolga Gümüşay eseriydi.
