Bir kitap okudu
384 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Ahlak eğitimi dediğimiz şeyin büyük bir bölümü, aslında, içgüdünün yapay bir biçimde değiştirilmesi ve saptırılmasından başka bir şey değildi; eğitimle hırçınlık gözü pek özveriye, bastırılmış cinsellik de dinsel duygulara dönüştürülebiliyordu.
Okur Takip Önerileri
Bir hayvan fazlasıyla acımasız ve kurnaz olabilir, ama ancak gerçek bir insan yalan söyleyebilir.
Bizi hayvandan çok insan kılan her ne ise, teselliyi ve umudu, sanırım, insanların gündelik kaygıları, günahları ve dertlerinde değil; maddenin uçsuz bucaksız, sonsuz yasalarında aramalı. Umutsuz değilim, yoksa yaşayamazdım. Onun içindir ki, hikâyem umut ve yalnızlık içinde son buluyor.
"Ben ruhları ışıktan yapılmış gibi hayal etmeyi seviyorum. Bazılarının üzerinde gül dikeni gibi dikenler de var, bazıları da tıpkı denize vuran ayışığı gibi hafifçe parlıyor ve bazısı da şafakta çöken sis gibi soluk ve saydam."
"Yeni ay hakkında ne düşünüyorum, biliyor musunuz öğretmenim? Bence o içi rüyalarla dolu minik , altın bir tekne ."
"Buluta çarptığı zaman rüyalardan bazıları aşağı dökülüp senin uykuna düşüyor."
"Kesinlikle öğretmenim, ah nasıl da bildiniz . Bir de bence menekşeler, meleklerin yıldızlar parlasın diye gökyüzünü keserken kenarından düşen parçalar. Düğünçiçekleri de eski güneş ışıklarından yapılıyor, bir de tatlı bezelyeler cennete gittiklerinde kelebek olacaklar. Öğretmenim, söyleyin lütfen siz bu düşüncelerde tuhaf bir şey görüyor musunuz?"
Görünmeyen bir el gençlik sayfasını kapatmış ve tüm gizemi, tüm çekiciliği, tüm neşesi ve acılarıyla önünde uzanan yetişkinlik sayfasını açmıştı.
Belki de aşk insanın hayatına geceleyin dörtnala giden bir şövalye gibi aniden geliveren bir şey değildi. Belki hep eski bir dost gibi sessizce yanında bekliyor, belki de müziğin ritmine ayak uydururcasına yavaş yavaş belirmeye başlıyordu...Belki...Belki... Altın renkli bir gülün tohumunu patlatıp yeşermeye başladığı gibi, güzel bir dostluktan doğuveriyordu.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
