Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Durmuş Alkan

Durmuş Alkan
@Durmus14
Ankara
6 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
İyilik sadece iyilik olduğu için yapılır.
Bazen küçük bir iyilik ölünceye kadar hayır ile yâd edilmenize vesile olur.
Sayfa 124 - Abdüssamed BeyKitabı okudu
Reklam
Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti.
Sayfa 102 - SevmekKitabı okudu
Ülkenin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Dertli insan için derdini dökecek bir arkadaş aramak dehşetli bir ihtiyaç...
Bu sandalyeye filanın lütfu, falanın yardım ve tavsiyesi ile oturmadım.
Sayfa 61 - Ben bu alıntıyı filanın lütfu, falanın yardım ve tavsiyesi ile atmadımKitabı okudu
Reklam
ihtiyacımız olan tek şey
- Çalışmak. - (Bir alt satır) Kitaplardan başını kaldırmıyor, kimse ile ahbap olmuyordu. Kendi yaşındaki çocuklara mahsus olan neşelerden, hüzünlerden, hoppalıklardan onda eser yoktu, yaşlı başlı bir insan gibiydi. Kalbi bütün sevgilere, ümitlere kapanmıştı.
Sayfa 47 - Zehra Hanımın darülfünün hayatının özetiKitabı okudu
Belki çocukça bir fikirdir, felsefe kitaplarında yeri yoktur ama ben saadeti ikiye ayırırım. Başkalarından alınan saadet, başkalarına verilen saadet. Benim için hakiki saadet başkalarına verilen saadettir.
Bu tesirler altında hatıra defterimi de bir köşeye atmıştım. Zaten insanın günden güne küçüldüğünü, bayağılaştığını kaydetmesinde ne zevk olur ki?
Okurken başka bir dünyaya girer, bütün dertlerimi unuturdum.
Ben zannediyordum ki ömürlerimizin teknesini istediğimiz sahile götürmek için yalnız onun dümenini ele almak kâfidir... Şimdi anlıyorum ki değilmiş... Yollar görünmez kayalarla doluymuş... Onlara çarpmamak lazımmış... Daha fenası gizli cereyanlar varmış ki insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini, gittikçe uzaklaştığını farkedemezmiş... Taaa kendisini başka sahillere düşmüş görünceye kadar...
Reklam
Uğranan haksızlıklara ve hakaretlere koyun gibi tahammül etmemek insanlığın başlangıcıdır evlât...
Yavaş yavaş varlığını; benliğini unuttu. Başkalarının hayrı için işleyen bir makine halini aldı.
Zehra sevmek ve kendini sevdirmek ihtiyacı ile doğmuş bir çocuktu.
Mademki öleceği varmış, bir köşeye çekilip kendi kendine ölebilirdi.
Sayfa 35 - Zehra Hanım babası içinKitabı okudu
Kendi insanlığımı, kendi haklarımı unuttum. Hayatımı başkalarının saadetine vakfettim. Kendimi kendi ihtiyarımla en basit emellerden, zevklerden mahrum ettim.
Acımak... Ben insan ruhlarındaki derinliğin ancak onunla ölçülebileceği kanaatindeyim. Evet dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreğimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi , insanlığımızın derecesini öğretir...
Reklam
Hurafe ve hayal ile mütemadiyen mücadele eder, talebesine ancak ilmin en müspet hakikatlerini öğretir.
Sayfa 11 - Zehra Hanım içinKitabı okudu