“Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi,” dedi çocuk.
“Ben de,” dedi köstebek, “ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur.”
“Çok tuhaf değil mi? Sadece dışımızı görebiliyoruz, oysa hemen her şey içimizde oluyor.”
“Tanıdığım yaşlı köstebeklerin çoğu, keşke korkularımızı daha az dinleseydik, hayallerimize daha çok kulak verseydik diyor.”
Okur Takip Önerileri
144 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
3 saatte okudu
Kendimi bundan böyle tümden okumaya verdim. Kitaplar bütün varlığımı sardı, hayatımı doldurdu.
Sayfa 106Kitabı okudu
Seni hep seviyordum. Nefret ettiğim zaman da…
Sayfa 91Kitabı okudu
Hayatımdan çıkıp gitti ama aklımdan çıkmış değildi; onu özledim.
Sayfa 304Kitabı okudu
"Sence Öcü Radley neden hiç kaçmadı?"
Dill derin derin içini çekti, arkasını döndü. "Belki de kaçacak yeri olmadığı içindir..."
Sayfa 185Kitabı okudu
Başka insanların çoğunluğunun düşüncelerinden
bağımsız hareket eden tek şey insanın vicdanıdır.
Sayfa 138Kitabı okudu
Tanrım! Bir anlık mutluluk! Koskoca bir ömürde az şey mi?..
Sayfa 62Kitabı okudu
Ama yaşamak sanki daha bir kolay ve huzurluydu; başıma üşüşen o kara dumanlar yoktu, o vicdan azapları, gece gündüz yakanı bırakmayan o karanlık, kasvetli pişmanlıklar yoktu. Tabii o zaman soruyorsun kendine: Nerede şimdi o hayallerin? Kafanı iki yana sallayıp, "Yıllar nasıl da uçup gidiyor!" diyorsun. Yine soruyorsun: Nasıl geçirdin o yıllarını? En güzel zamanlarını nereye gömdün? O yılları yaşadın mı yaşamadın mı?
Sayfa 29Kitabı okudu
Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem.
Sayfa 11Kitabı okudu