Duygu Macar
@Duygumacar
null
Bankacı
İstanbul
İstanbul, 1 Ekim
81 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Benimle pek sorun yaşayacağınızı sanmam. İç dünyam pek öyle geniş değil. Çabucak gezilebilir ve suçluluk hissi ve biraz utançtan başka pek bir şey olmadığı tespit edilir.
İnsan ilerleyerek sonuç alamayacağını idrak edene kadar çok yol yürüyor. O zaman da koşturup durmak yerine etrafına bakmaya başlıyor.
Kişinin başkasının kendisinden beklediği şeyi yapmak zorunda olması ne korkunç şey.
Okur Takip Önerileri
Bir kadın yaşamdan zevk aldığı anda daha da güzelleşir.
Beni zamanımı boşa geçirmekle suçlayan rahmetli annem aklıma geliyor. Hem de bütün ömrünü boşa geçirdiğinin ayrımına varmadan söylerdi bunu.
Ruhum kendi inceliğine yakışır bir şeyler yaşamak istiyor, gerçeğin zoraki aboneligine yenik düşmek istemiyor.
İnsan faciaları izleyebilir, ama anlayamaz.
Olağanüstü olanı kendimiz yaratmak zorundayız, yoksa hiçbir zaman ortaya çıkmaz.
Aslında Dostoyevski kötü ve acı var olduğu için Tanri'nin da var olduğunu iddia ediyordu. Dünya iyi olsaydı, özünde, Tanri'ya gerek duyulmazdı.
Şeytan bile ateist değil evladım.
Bilgi içimde zerre kadar bir mutluluk sebebi olmamıştır.
"Otuzlarindaki kadınlara bayılırım. İlkbahar gibilerdir ama artık sonbaharın da uzak olmadığının habercisidirler."
Hatta adam öldürmeye gerçekten değer miydi diye kendi kendine sorduğu oluyordu. Bu düşünce bir pişmanlık bile değil, olsa olsa bir hayal kırıklığıydı; mutlu olmak için sık sık itiraf etmesi bile zor şeyler yapıp yine de mutlu olamayan bir kimsenin ruh haliydi.
İnsanın içindeki hayvanın karanlık derinliklerinde sahip olmakla öldürmek birbirine eş değer miydi?