Benim de uzun zamandır okuma listemde beklettiğim ve sonunda bugün elime alıp okumaya başladığım bir kitap oldu Beyaz Zambaklar Ülkesinde
Kitabın son sayfasını bitirdiğimde gözlerimi kapattım ve ülkemin mihenk taşlarından biri olan eğitim kurumlarımızdan başlayarak toplumumuzu yeniden ilmek ilmek inşa etmenin mümkün olabilirliğini düşündüm.
Muhakkak okutulması gerekenler listesinde yer alan bu kitabın;çekirdek eğitim kurumlarında, gerçekten eğitimin hakkını veren eğitmenlerce hem o yeni taze zihinlere hem de ailelere ulaştırılması mümkün olur mu diye düşündüm
Kamu dairelerinde yüzlerine nefreti, asabiliği yerleştirip mesainin bitmesi için gözlerini saatten alamayan memurların yerine işlerini canla başla yerine getirip iş ahlakı çerçevesinde çalışan memurlar gelebilir mi diye düşündüm
Toplumun her bir farklı noktasında çalışıp mesleğini icra edenler; çeşitli seminerlerle , etkinliklerle silkinip elinden gelenin en iyisini yapabilir mi bir yenileşme bir canlılık gelebilir mi , diye düşündüm
Tüm bunlara gerçekten ihtiyacımız varken bu altın değerindeki bilgiler iki kapağın arasında sıkışıp sadece okuyucuların düşüncelerinde yer almaya devam mı edecek, kendimizde o gücü bulamıyor muyuz
Sizce peki ?
