Sonunda olacakları düşünürsen eğlenemezsin, Sürekli geleceği düşünürsen,
Bütün eğlenceyi kaçırırsın,
Hayatın bütün tatlarından yoksun kalırsın, Eğlencenin ortasında uyuya kalmış gibi hissedersin.
Brezilya edebiyatının klasiklerinden Şeker portakalı,Jose Mauro de Vasconcelos’un başyapıtı kabul edilir.Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zeze’nin yoksulluk,acı ve ümit dolu hikayesi yazarın çocukluğundan derin izler taşır.
Beş yaşındaki Zeze hemen her şeyi tek başına öğrenir:sadece bilye oynamayı ve arabalara asılmayı değil,okumayı ve sokak şarkılarının ezgilerini de.En yakın sıradışıysa,ise anlattıklarına kulak veren ve Minguinho adını verdiği bir şeker portakalı fidanıdır...
Şeker portakalı’nın başkahramanı Zeze’nin büyüdükçe yaşadığı serüvenleri,yazarım Güneşi Uyandıralım ve Delifişek romanlarından izleyebilirsiniz.
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022229,6bin okunma
Dindinha bir seferinde mutluluğun “Yüreğimizde parıldayan bir güneş” olduğunu söylemişti.Güneş her şeyi mutlulukla aydınlatıyordu.Eğer bu doğruysa,her şeyi güzelleştiren şey göğüsümde pırpır eden yüreğimdi...
Haftanın,ayın ve yılın en gözde şarkısı! Chico Viola’nın kaydettiği ‘Fettah’!”
Doğar bir ay,gümüş rengi
Dağın yemyeşil tepesinde
Şarkılarla Çınar’ı aşığın dili
Sevdiğinin penceresinde
Sevdalı bir ezgidir söylediği
Ağlatır gitarını yine
Aşkınadır bütün nağmeleri
Gönlünde neler geçerse...
Derken susup başıyla ritim tutmayı sürdürdü ve ben incecik sesimle şarkıya katılırdım.
Ah sen yok musun,Gönülçelen dilberim,
Ne kurbanlar veririm,elimden gelse.
Düşlerimin sultanı,Işığım benim,
Fettahsın tabii,rahatsın yerinde...