Uzun zamandır okuduğum en tatlı kitap olabilir. O kadar güzeldi ki... içim pamuk pamuk okudum, biraz buruk bi şekilde bitirdim. Bitirirken modum hali hazırda durgun da olunca baya bi ağladım :D Taiyang, varlıklı bir ailenin çocuğu olup, ilgi ve sevgiden kısmen yoksun, yalnızca maddi olarak tatmin edilerek büyümesine ve ayrıca ergenliğin doruk noktalarında 16 yaşında olmasına rağmen ruhu ve kalbi nahif kalmayı başarmış bir çocuk. O kadar nahif bir ruhu var ki, onda öğrenecek çok şey buldum. Hele arkadaşı Yue, o bambaşka bir çocuk zaten :') Bir fabrikada çocuk işçi olarak çalışan Yue'nin elleri nasırlı, kıyafetleri kirli fakat ışık saçan ruhu, zihni ve kalbi pırıl pırıl, tertemiz. Toplumdaki sınıf ayrımını da tekrardan gözlerimizin önüne seriyor bu durum. Arkadaşlık, kitaplar, saygı gibi değerlerin dışında, doğanın bize sunduğu, gün içinde alıştığımızdan görmezden geldiğimiz mükemmellikleri durup bir incelememiz gerektiğini, bir ağaca bakarken onun ruhunu görebileceğimizi hatırlatıyor bize. HA Rİ KAAA
