Gitsek ya uzaklara.. Küçük bir çanta, elimizde bir pusula bir harita, yol bizi nereye götürürse gece bize neyi fısıldarsa.. Keşfedilmeye değecek bir sürü yer ve bunlar için belirsiz zaman varken geç kalmadan başlasak ya .. Belki de okuduklarımızı yaşarken buluruz kendimizi..
Dünyayı görüp tanıdıkça memnuniyetsizliğim artıyor, insan karakterinin ne kadar tutarsızlıklarla dolu olduğunu; faziletli ve akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını gün geçtikçe daha iyi anlıyorum..
Belki seneler sonra kıymete bindim
Belki de yarın tekrar kapım çalacak
Belki üzüp gidenler şimdi pişman olacak
Fakat ne zaman eski zaman ne ben eski ben kaldım
Ben herkesi layığı olduğu yere koydum
Ve her şey yerli yerinde değişmeden kalacak..