Elif Gökçe ARSLAN
@Elif97
Okumak ve paylaşmak, eylemin sahibine yaşadığını bütün hakikatiyle hissettirir.
Türkçe Öğretmeni
Lisans / Eğitim Fakültesi
Kahramanmaraş
Kahramanmaraş, 27 Nisan 1997
51 okur puanı
Aralık 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
456 syf.
·
Puan vermedi
·
600 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Elif Gökçe ARSLAN tekrar paylaştı.
“Dinle Zeze…. Gitme vakti geldi. Gitmem gerek. Bana ihtiyacın kalmadı. Kararlı, korkusuz bir çocuğa dönüştün. Kendini savunmayı öğrendin. Her şey birebir arzu ettiğim gibi, canım.”
Adam (Cucuru kurbağası)Kitabı okudu
Baba?
Orada bir yerlerde misin?
Ölüm nasıl bir şey?
Ona seslenmek sanki yasakmış gibi geliyor, ama diğerlerinin olduğu kadar benim de babamdı o.
Çemberin dışında olmak insanı becerikli kılar. Kayıplar insana beceri kazandırır. Parasızlık beceri kazandırır, vergi memurlarıyla başını derde sokmak beceri kazandırır, ezilmek beceri kazandırır. Şansınız yaver gidip işler bir şekilde yoluna girerse tepeden tırnağa sefalet içindeyken hangi türden beceriler edindiğinizi unutmamalısınız
Sayfa 129 - Siren
Ama söylemek kolay, dayanmak güçtü.
Sayfa 47 - Ötüken YayıncılıkKitabı okudu
"Endişelenerek vakit kaybetme asker. Sana çizilmiş bir yol varsa o, mutlaka yürünecektir. Bunu unutma."
Sayfa 17 - İnkılap
Onu düşünmekten kendimi alamıyordum. Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Sayfa 168Kitabı okudu
Bir gün Dindinha bana, sevincin "yürekte ışıl dayan bir güneş" olduğunu söylemiş, güneşin her şeyi mutlulukla aydınlattığını belirtmişti. Bu doğruysa, be nim iç güneşim de şimdi her şeyi güzelleştiriyordu...
"Önemi yok, onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen, küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet, yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek."
"Bu küçücük kafada ne büyük bir hayal gücü!"
Böyle diyordu ve duygulandığını da gizlemiyordu.
"Ama beni de öldüreceğini söylemiştin."
"Başlangıçta söyledim. Sonra, seni başka bir biçimde öldürdüm. Yani, seni yüreğimde canlandırarak öldürdüm. Sen sevdiğim tek insansın, Portuga. Tek dostumsun. ..."
"Portuga!"
"Hımm..."
"Hep senin yanında olmak isterdim, biliyor musun?"
"Neden?"
"Çünkü dünyanın en iyi insanısın. Senin yanındayken beni kimse azarlamıyor ve gün ışığının yüreğimi mut lulukla doldurduğunu hissediyorum."
Ateş ısıtabilir veya yakıp yok edebilir, su susuzluğu giderebilir veya boğabilir, rüzgâr okşayabilir ya da kesebilir. İnsan ilişkileri de böyledir Birbirimizi hem yaratabilir ve yok edebilir hem besleyebilir ve dehşet içinde bırakabilir hem de travma yaşatabilir ve iyileştirebiliriz.
Sayfa 26 - Koridor YayıncılıkKitabı okudu
01.07.2022
"Düşünsene bir adam var. Mutlu olduğunda seni arıyor. Heyecanlandığın da, korktuğun da seni arıyor. Üzgün olduğunda sesini duymak ona iyi geliyor. Uzak kaldığınızda kelimeleriyle öpüyor seni. Sesi ile dokunuyor kalbine. Saçlarını ruhu ile okşuyor. Bir adam var hayatında ve varlığı seni mutlu etmeye yetiyor. Düşünsene, bir adam var. Seni özlüyor, yan yana olabilmeniz için gün sayıyor. Gözlerinin içine bakıyor senin, sarıldığında sıcaklığını ve sevgisini bütün hücrelerinde hissediyorsun. Başını omzuna koyuyorsun ve daha önce sende olan bütün kötü hisler uçup gidiyor. Bir adam var hayatında ve koruyuculuğu seni mutlu etmeye yetiyor. Düşünsene bir adam var. Soğuk kış gecelerinde üşürsen, şefkati içini ısıtıyor. Elleri sana var olduğunu hissettiriyor. Bir adam var, üstüne titriyor. Hep yanımda olacakmışsın gibi yaşıyor seni. Ve bir daha yanında olmayacakmışsın gibi hasretle yaşıyor.Bunu hissediyorsun tüm bedeninde. Kalbin sol taraftaymış, sarıldığında boş olan sağ tarafı dolduruyor. Yaşamak için sebeplerin oluyor. Adam, gülümsediğinde yanaklarına oluşan çukura aşık oluyor. Aşık oluyorsun. Bir adam var hayatında ve sen onunla varsın..."