Palto, Gogol'ün okuduğum ilk eseri. Kısa roman tadında bir öykü. Gogol okumaya bu eserle başlamanın iyi bir seçim olduğunu düşünüyorum. Öyküdeki tasvirler keza Rusya'nın soğukluğu anlatımını başarılı buldum, o havanın soğuğunu bizzat hissettmiş gibiyim. Başkarakterimiz Akaki Akakiyeviç'in monoton memurluk yaşantısının bir paltoyla nasıl değiştiğini çok güzel ele almış yazarımız. Eserde beni en çok çeken şey gereksiz detaylara yer verilmemesiydi: Karakterlerin ve mekânların çok ayrıntılı tahlillerine yer verilmemesi, çalıştığı daire ve yardım isteme amaçlı gittiği dairenin de tasviri gereksiz yere yapılmamış adı dahi belirtilmemişti. Eserde sosyal statü farkı ve "sonradan görmelik" dikkatimi çeken hususlardandır. Dil ve üslubu da ağır değildi beni kendine çekti, gayet akıcıydı. Sonunun hafif mistik bi şekilde bağlanması da hoştu, kitaptan genel olarak memnun kaldım diyebilirim. Dostoyevski'nin de deyimiyle "Hepimiz Gogol'ün paltosundan çıktık."